Ik val meteen met de deur in huis. Stel: je spreekt iemand die momenteel last heeft van suïcidale gedachten. Wat zou jij zeggen?

Ik zou zeggen dat hij/zij echt op zoek moet gaan naar de oorzaak van deze gedachtes. Wat is de reden dat hij/zij dood wil? Wat is de diepere behoefte? Met goede hulp gaat zo iemand die antwoorden vinden. Het is écht mogelijk om deze allesoverheersende gedachte de baas te worden, al kan hij/zij dat nu nog niet geloven. Wegstoppen van gevoelens met pillen of een opname kan tijdelijk nodig zijn, maar lost niets op. Daarvoor moet iemand leren (durven) voelen, de pijn aangaan en de ellende onder ogen leren/durven zien. Niets meer voelen is nog gevaarlijker dan het voelen van de pijn. En daarbij heeft hij/zij hulp nodig. Vaak geven mensen die hun suicidepoging hebben overleefd dat ze niet dood wilden, maar dat er iemand ingreep en hun hulpvraag zag.

–> Heb je n.a.v. dit artikel hulp nodig?
Bezoek www.113.nl of bel 113 Zelfmoordpreventie.

Delen van dit blog mag, graag zelfs. Svp onder naamsvermelding van Esther Nijbroek, begeleiding bij verlies en rouw.