Een gedicht in de aanloop naar Goede Vrijdag en Pasen en als afsluiting van de veertigdagentijd:

Veertig dagen,
wat een tijd!
Lange tijd om te bezinnen
om te denken hoe je leeft,
wat je neemt en wat je geeft.
Ga je door met wat je deed
of ga je opnieuw beginnen?
Veertig dagen,
wat een tijd!
Tijd genoeg om stil te blijven,
om te denken hoe het gaat,
wat je doet en wat je laat.
Ga je verder op jouw spoor?
Wil je zo je leven door?

Veertig dagen,
wat een tijd!
Lange tijd om af te tellen.
Elke dag meer licht gegeven
om naar Pasen toe te leven.
En kom je bij Pasen aan…..
is het tijd om op te staan!
(auteur onbekend)

Delen van dit blog mag, graag zelfs. Svp onder naamsvermelding van Esther Nijbroek, begeleiding bij verlies en rouw.