Mijn hele huis hangt vol met herinneringen aan Derde Kerstdag (27 december), de dag dat ik 60 mocht worden. Volop ballonnen, bloemen, kaarten en cadeautjes tussen de kerstversiering Met een gezellig samenzijn heb ik mijn verjaardag intens beleefd
Zo aan het einde van het jaar jarig zijn is het ook meteen een dag om terug én vooruit te kijken.
10 jaar geleden, op mijn 50ste verjaardag, waren mijn ouders misschien wel de meest trotse mensen: hun oudste die 50 werd. Na mijn terugkeer uit het buitenland was het zoeken hoe ik het leven in Nederland weer op kon pakken en hadden ze best wel zorgen om mij. Ze zagen me zoeken. Mezelf weer (leren) herpakken maar ook het zoeken naar werk. Net voor mijn 50ste verjaardag had ik via de website van de Kamer van Koophandel mijn bedrijf ingeschreven. Het daadwerkelijke inschrijven kon pas op 20 januari 2015, dus nu bijna 10 jaar geleden. Geheel onbevangen stapte ik er in en had geen idee aan welk avontuur ik begon. Dankbaarheid voel ik nu ik terugkijk. Dankbaar voor het vertrouwen van cliënten en opdrachtgevers. Dankbaarheid voor alle mensen die met mij meedenken en er voor me zijn. Door de groei en ontwikkeling van mezelf heb ik een bedrijf opgebouwd dat me past als een jas en dat vooral heel dicht bij mijzelf staat: anderen steun en troost bieden om om hun tegenslagen en/of verdriet heen te groeien en de veerkracht in zichzelf terug te vinden. Ik heb zelf ook die weg afgelegd van niet weten hoe. Mijn eigen verliesstukken omgezet/leren omzetten naar groei en (veer)kracht. Nu mag ik naast anderen staan die afscheid (hebben) moeten nemen, iemand moeten missen, niet weten hoe te rouwen en/of waar te beginnen en/of zichzelf zijn kwijt geraakt. Het gaat niet vanzelf. Men zegt: tijd heelt alle wonden. Maar tijd heelt geen wonden. Met die tijd doen we iets zodat onze wond kan helen. We leren er van. We dagen onszelf uit. We kijken onszelf aan. We vragen om hulp. Stellen doelen. Of beginnen gewoon zonder te weten. Leren onze gevoelens te uiten en/of uit te spreken. Om dan langzaam aan jezelf weer te hervinden en je geschiedenis te leren dragen en te verweven in je huidige leven. Een weg die ik de afgelopen 10 jaren, in mezelf en met mijn bedrijf, ook heb afgelegd. Trots ben ik Op mezelf, al is en blijft dat gek om dat hier te benoemen. Maar ik ben het wel! Vanuit verbinding met mezelf er zijn voor anderen! Het is dan ook pijnlijk om te bemerken dat de wachtlijst groeit. Deze mensen hebben zich niet voor niets bij mij gemeld. Des te pijnlijker om te bemerken dat steeds meer van mijn werktijd gaat naar niet-gebonden-cliënt-uren. Of anders gezegd naar administratie, regeltjes, keurmerken, eisen of audits. En dat daar mijn energieverlies zit Het komende jaar 2025