Je leven weer oppakken als je in rouw bent…
Herken jij onderstaande beschrijving zoals beschreven op www.troostgeschenk.nl?:

“Toen kwam het moment dat ik mijn veilige haven moest verlaten. De weken waren voorbij geslopen en ik had het gevoel dat alles stil was blijven staan. De stilte was oorverdovend, de tijd vertraagd, het licht gematigd en de buitenwereld kon me niet bereiken. Toch kwam de dag dat ik mijn koesterende muren en de veiligheid van mijn eigen gedachten moest verlaten. Het leven vroeg van mij weer daden en bezigheden die buitenshuis gedaan moesten worden.
De eerste keer naar de winkel. Ik had het idee dat iedereen op me zou gaan letten. Ik had het gevoel dat niets meer op de vertrouwde plek zou staan. Ik dacht dat ik vast en zeker door iedereen aangesproken zou worden.
Niets bleek echter minder waar. De wereld draaide gewoon zoals altijd. Er was niemand die op me lette of aansprak. Iedereen was druk met zichzelf.
De winkel was niet veranderd en alles ging zoals altijd. Alles en iedereen was hetzelfde, behalve ikzelf.
Mijn wereld vertoonde een groot gapend gat en mijn stappen moest ik met een gebroken hart maken. Ook al zag ik er aan de buitenkant nog precies hetzelfde uit, vanbinnen was ik mezelf totaal kwijtgeraakt.

Op dat moment begon mijn zoektocht naar een nieuwe weg, waar ik hoopte, ooit mezelf weer terug te vinden.”

Delen van dit blog mag, graag zelfs. Svp onder naamsvermelding van Esther Nijbroek, spreekster bij uitvaarten.