Eibarge

Tussen d’n Vossen- en Kormelinkbulten
lig een plaetsken, dat Eibarge heet
woar ’t altied stille en dood is,
zoas dat jonge stadsluu meent

Maor hee of zee dee alle dagehier de kos mangs zwaor vedeent
en ok nog tied hef um te kieken
dee hef zich hier nog nooit veveeld

Nae, want tussen ’t Zwolle achter Grolle
aover de Piepe en Poel zien slat
langs de Berkel duur de buske
aoveral laeft en zee’j wal wat.

Bekiek ’t is van de Stökkersbrugge
hoo of daor dat plaetsken lig.
Heur d’n nachtegaal is fluiten
as ’t land in maonlech lig.

Jao daor guns lig tussen d’ eken
Vundriks hofstae, knal in ’t gold
’t Vee steet in d’n dauw te dreumen
kewt zich warm daor onder ’t holt.

Loop dan wieter langs Steenbröksken
duur ’t olde Wievenveld
woar de meesten van ons jongens
vrouwleu smeukskes hebt ve’teld.

Hei’j dan Tosveld ok ‘ezeene
met onzen hogen watertoorn,
waor ‘j van baoven of könt kieken
duur de rechte roggevoorn?

Zee dan ok de Mallumse mölle
en gunter wied ’t Karkeloo
met die mooie duustere paekes,
mangs wa lös, maor ok wa too.

Rekken lig ne ende wieter
daor ku’j dwas duur d’Ape gaon.
Over Bums langs Kwekkenbrugge
bleef iej veur de grenze staon.

Links lig tussen ‘t greun de Kolonie
vlak vuur ’t venne van d’n kluun.
Heur dan daor op zundagmorgen
Duuts en Hollands klokken luu’n.

Mangs bunt daor wal doezend vögle,
’s aovonds late of ’s morgens vrog.
Zunne en maone net um ’t ene
nargens is t’r zonnen vloch.

Kom, wie-j gaot maor hendig trugge
duur de Helle, ’t Schötjesgoor,
‘k Wed, da-j nooit geen mooier heukske
hebt ezeene zo as daor.

Jao wiej könt nog völle wieter,
maor ’t is vuureers wal zat.
Aj oe in Eibarge mot ve’velen
lig ’t an oe zo vaste as wat.
(De Hölter)