Als de tijd lijkt
stil te staan
en twijfelt
of hij door moet gaan

als de wind
het water troost
en het zonlicht
mij laat schuilen

wolken breken
vogels huilen

de aarde
als een donzen deken
mijn verdriet
heel zacht omarmt

de buizerds hun
gebed vertragen
en het einde
helpen dragen

als zelfs de bomen
blijven dromen
en alles ademt
mij en jou

dan ontkiemt
een zucht van liefde

in een kwetsbaar
hart van rouw
(Margreet Jansen)