Eten troost….

(In mijn gedachten zit Willem aan de tafel en geeft mij aanwijzingen.)

Stoofvlees schotel

Koud en rouw is het vlees wat ik uit de koelkast haal, de rouw is ook zo koud

Het vlees komt op kamertemperatuur en is wat vochtig geworden, zodra ik aandacht krijg, schiet ik in de tranen

Ik ga het vlees kruiden met peper en zout, rouw heeft aandacht nodig
Dan ga ik het vlees op hoog vuur aanbraden en nadien op laag vuur laten sudderen, zodat het vlees mals en gaar wordt, verdriet is in het begin heftig, nadien blijft het aanwezig en is het beter te dragen

Voeg laurierblaadjes en kruidnagels toe voor de lekkere smaak, ik ga activiteiten ondernemen zodat mijn leven weer smaak krijgt

Zoek groenten met mooie kleuren bij elkaar en gebruik verschillende kruiden om een bouquet van smaak te krijgen, mijn leven krijgt weer kleur en invulling

Maak een salade van verschillende groenten, er komen andere mensen in mijn leven

Ik ga de maaltijd opdienen, mijn leven is weer de moeite waard

Het alleen eten is nog steeds niet fijn, maar de smaak is prima en het smaakt naar meer….

© Miny

# gedicht, passend bij vandaag; geschreven door één van de deelnemers
# lotgenoten; samen een lunch voorbereiden én samen genieten van de maaltijd en het samenzijn
# woordeloos elkaar begrijpen, veiligheid en steun bieden aan elkaar
# Koken met Marloes, dank voor je gastvrijheid en de ruimte die je ons letterlijk en figuurlijk hebt geboden
# @Kreggel & Kwiek, wat fijn dat wij ook deze keer aan deze workshop mee konden doen