‘Het geluk is geen mooie vlinder waar je achteraan moet zitten.
Het geluk is als een schaduw die je volgt als je er niet aan denkt.’
(Annemiek, Mijmering 83 2019)
Het was gisterenavond de leidraad voor de 3 dames die hun landschap van rouw verdere diepgang hebben gegeven. ‘Want het leven gaat weer door, we willen en moeten ons leven weer herinrichten. Waar haken onze gedachten en gevoelens zich ineen? Welke kleuren moeten wij nog ontdekken? En welke kleur past dan bij mij? Hoe raken we niet verstrikt in ons rouwproces? Hoe kunnen we kleuren mengen om weer blij van te worden? Hoe lang geef je jezelf de tijd te herstellen en te reorganiseren, zonder jezelf geweld aan te doen en voorbij te gaan aan de tijd? Kun je dit alleen of heb je daar anderen bij nodig?’
Al pratende kwamen ze tot de conclusie:

Dierbaren:

Ik voel jullie aanwezigheid
in de adem die alles om mij
heen beroert;
de bloem is intenser geel
en de wind blaast krachtig
door de toppen van de bomen
wolken laten slingers achter zich
waarin ik blijdschap lees.
(©Mariken, oktober 2019)