Een kloosterzuster die bezig was een emmer water uit een bron te scheppen, kreeg op een dag bezoek van 2 reizigers. Ze vroegen haar welk nut een leven in stilte en afzondering had. De zuster zei: ‘Kijk in deze bron en vertel me wat je ziet.’ Het tweetal keek naar het wateroppervlak en vroeg: ‘Wat moeten we zien?’ Na enkele minuten herhaalde de non haar vraag. ‘Kijk nog eens in de bron en vertel me wat je ziet.’ De reizigers keken nogmaals en zeiden enthousiast: ‘We zien de weerspiegeling van onszelf.’
‘Dat is de kracht van stilte,’ legde de zuster uit. ‘Door de emmer in het water was het even onrustig. Doordat het u weer tot rust is gekomen, kunnen jullie jezelf zien.’ Door de stilte van meditatie kun je jezelf zien.
Het tweetal overdacht de woorden van de kloosterlinge, die na enkele ogenblikken opnieuw het woord nam. ‘Kijk nu nog een keer in de bron.’ De reizigers tuurden de diepte in en riepen: ‘We zien de stenen op de bodem.’ De zuster glimlachte en knikte. ‘Als je lang genoeg wacht en één wordt met de stilte, kun je de essentie van alles aanschouwen. Je geest is als water. Bij onrust is het moeilijk om door de oppervlakte heen te kijken maar in volledige rust wordt alles helder.’
(Uit Master je mindset van Michael Pilarczyk)