Elk afscheid is een onderbreking van hechting. In 4 voorgaande blogs heb ik daarover verteld. Daarom is goed afscheid nemen zo belangrijk. Zelfs bij het op het oog weinig ingrijpende veranderingen. Een nieuwe werkkamer. Een vestiging die sluit. Een nieuwe vrachtwagen; met de oude heb je jarenlang heel Europa doorgereden, de wagen voelde als je tweede huis. Een knuffel door een kind kwijtgeraakt; ook dat is rouw en vraagt om afscheid. Koop jij meteen een nieuwe knuffel (die er op lijkt)?

En wat doe je als een huisdier komt te overlijden? Volgt er een ritueel van afscheid nemen, met een eventuele begrafenis in de tuin?

Zelfs jaren later kan een onveilige manier van hechten tot problemen leiden. Daarom zoek ik als ik een uitvaart mag leiden altijd naar rituelen of symbolen. Of hebben we tijdens coachingsessies een zelfbedacht ritueel waarin afscheid genomen wordt van die persoon, gedachten of patronen. Bijvoorbeeld door iets door te scheuren, ergens tegen aan te schoppen, weg te gooien of kapot te slaan. En nemen we opnieuw afscheid van een dierbare overledene. Dit alles om je te helpen je in vol vertrouwen te hechten aan de nieuwe omstandigheden.

Mijn vragen aan jou zijn:
# Welk ritueel heeft jou geholpen?
# Welke rituelen heb jij om met verlies/een verliessituatie om te gaan?

Delen van dit blog mag, graag zelfs. Svp onder naamsvermelding van Esther Nijbroek, begeleiding bij verlies en rouw.