Na de eerdere blogs (van een serie van 5): ‘Wat is rouw? Wat gebeurt er als je rouwt?’ én ‘Hechting; de basis van afscheid nemen’ vandaag het vervolg: Wat kom je tegen in jouw rouwproces. En vooral: hoe kom je er (zo snel mogelijk) doorheen?

Rouwen is hard werken om een nieuwe balans te vinden. Niemand kan je vertellen hoe je moet rouwen. En hoe lang het duurt weet ook niemand. Helaas is er geen handboek met een stappenplan. En als je dan al die stappen hebt doorlopen is alles opgelost. Was het maar zo….

In zijn algemeenheid zijn er een aantal stappen die je hebt te zetten:

• het verlies erkennen

Met je verstand weet je wat er aan de hand is, maar diep van binnen wil je gevoel er niet aan. En dus hoop je dat ‘het’ niet waar is. Dat je geliefde morgen zo weer binnenwandelt. Of hoopt iemand bijvoorbeeld tot op het laatst tegen beter weten in de ontslagronde op het werk te ontlopen…

• gevoelens herkennen

Gevoelens van angst, boosheid, frustratie, schuld, verdriet of verwarring, herkennen en laten doordringen. Ook als ze zich uiten in de vorm van buikpijn of hyperventilatie.

• langzaam aan de veranderingen verkennen

Waar je tot nu toe verliesgericht was blijkt er stapje voor stapje een (nieuwe) toekomst zonder … te zijn. Het keerpunt in je proces. Het besef dat je weer lacht of vandaag niet aan hem/haar gedacht hebt. Dat je het gezellig gehad hebt of weer kunt genieten. Dat je vandaag een goede werkdag hebt gehad.

• zich opnieuw verbinden

Verbinden met het verlorene. Het verlies anders leren dragen, vastpakken of vasthouden. In ieder geval kan je het verlies nu handelen. De pijn is niet weg maar is te dragen.

Stappen die nodig zijn om jezelf terug te vinden. Om je weer te verbinden. Met jezelf. De nieuwe situatie. Maar zeer zeker ook met de toekomst zonder het verleden te vergeten.

Hoe ben jij er door heen gekomen? Kun/wil je anderen erover vertellen, zodat jouw verhaal of ervaringen voor hen een bron van troost of steun kan zijn? Dat zou fijn zijn!