Mijn naam is Esther Nijbroek, 59 jaar oud, geboren in Eibergen. Voor mijn studie ben ik naar Hengelo (Ov) verhuisd. Na in Rotterdam en in Polen gewoond te hebben ben ik sinds 2011 weer terug in Eibergen.
Van 1986 tot 1992 heb ik gewerkt als leerkracht speciaal onderwijs, eerst in Neede en daarna in Rotterdam. Vervolgens ben ik met mijn partner naar Polen verhuisd. Een auto-ongeval kort voor het geplande vertrek zette mijn hele leven op zijn kop. De verhuizing met mijn partner naar Polen moest 2 jaar worden uitgesteld. Het was een lang en soms moeizaam proces van zoeken naar herkenning en erkenning van de klachten, het leren leven met een scala aan ongemakken en afscheid nemen van een actief bestaan. Ook het stranden van mijn relatie – en daaruit voortvloeiend mijn terugkeer naar Nederland in 2011 – was een proces van rouwverwerking. Het leven (in Nederland) weer oppakken bleek een hele uitdaging.
Polen is nog steeds een onderdeel van mij dat ik koester en waar ik dankbaar op terug kijk. Ik ga nog regelmatig terug om ‘familie’ en vrienden te bezoeken. In Nederland zet ik mij als vrijwilligster in voor Poolse kinderen die 2 weken per jaar bij mij in de regio (Borculo) te gast zijn.
Mijn ontspanning vind ik in ‘rust’, met name in lezen. Geef mij een boek (psychologische thriller) en ik ben weg. Bezig zijn in de tuin vind ik ook heerlijk, het maakt mijn hoofd helemaal leeg. Ook ben ik graag buiten; van wandelen en fietsen door de natuur, en alles wat er buiten te ervaren is, word ik helemaal blij.
Mijn werk is mijn passie en geeft me veel energie en voldoening. Het telkens weer zo dichtbij mensen mogen komen en hun vertrouwen te krijgen is voor mij steeds weer bijzonder om te mogen ervaren.