foto © Ineke Elburg

Leven.

Een ervaring uit de lotgenotengroep:

Mijn eerste reactie op mijn kernwoord “leven” – dat ik vooraf aan de bijeenkomst van vandaag van Esther kreeg – was: dit is echt weer een “Esther vraag”. Hier begint mijn hoofd weer van te kraken. Dit zet mij weer aan het denken.
Het leven is geen rechte lijn, maar kent pieken en dalen. In een piek is dit woord positief, fijn, prettig en leuk. Terwijl in het dal de beleving van verdriet, eenzaamheid en gebrek aan uitzicht de tegenstelling vormen.
Het rouwproces heeft invloed op mijn leven.
In het verleden werd ik daardoor geheel beheerst, ik óverleefde. Na verloop van tijd kwam er iets meer ruimte om te leven. De balans tussen rouwen en leven verschuift meer naar het leven toe, maar aan de andere kant is er ook behoefte en ruimte om zaken te verwerken of te herplaatsen. Dit doe ik met het lotgenotencontact o.l.v. Esther. Dit is voor mij heel belangrijk.
Ik weet nu, na 6 jaar, hoe ik reageer op bijvoorbeeld bijzondere dagen (sterfdag, verjaardag, trouwdag). Ik laat het gewoon komen. Ik luister naar mijn hart.

Ben ik tevreden met mijn leven nu? Ja en nee.
Ja, waar ik nu ben en hoe ik het doe en nee, ik wil me nog beter voelen en wellicht nog ooit iemand ontmoeten, om de levensvreugde mee te delen.

This is my live.
18-4-2021