Het is Baby Loss Awareness Week. Mocht je daar nou nog nooit van gehoord hebben, je bent niet de enige. Dat had ik tot vorig jaar ook niet. Ik heb er een beetje een haat-liefde verhouding mee. Ik kan mijn Facebook of Instagram niet meer openen zonder erdoor overspoelt te worden. Door ouders van een overleden kindje of stichtingen en organisaties die iets met babysterfte te maken hebben. En daar zit nou precies mijn twijfel.

Het wordt massaal gedeeld door de ‘doelgroep’. Maar alle mensen daarbuiten hebben er nog nooit van gehoord. Ik heb een korte inventarisatie in mijn eigen omgeving gedaan. Alleen sommige mensen die mijn zakelijke profiel volgen op social media hadden er vaag van gehoord. De rest keek me vragend aan, een Baby Loss wat? En wat moet ik daar dan mee?

Awareness. Daar gaat het om. Niet onder ouders onderling. Daar is genoeg bewustzijn. Maar juist voor de mensen eromheen. Die niet snappen hoeveel impact het verliezen van een baby heeft of het wel snappen, maar nog steeds geen idee hebben hoe dat dan voelt. Dat is de bedoeling. En ik vraag me af of dat echt lukt.

Bovendien heb ik wat moeite met een speciale week voor babyverlies. Want volgens mij is awareness nodig voor iedereen die in de rouw is. Of dat nou je baby, je zus, je vader of je partner is. Een vriendin van mij verloor dit jaar haar vader. Mijn buurman moest een half jaar geleden veel te vroeg afscheid nemen van zijn vrouw. Ik doe niet aan vergelijken over wat erger is of moeilijker. En juist daarom vind ik het een beetje dubbel om aandacht te vragen voor babyverlies. Hoe ongelofelijk hard deze kinderen ook gemist worden. Hoe vreselijk oneerlijk het ook is dat ze niet bij ons mogen opgroeien. Er zijn zoveel anderen die ook rouwen en die de steun net zo hard nodig hebben. Ik pleit daarom liever voor een ‘Grief Awareness Month’.

Daarom doe ik dit jaar wel mee, maar heb ik voor een andere insteek gekozen. Ik geef deze week (9 t/m 15 oktober 2019) elke dag een exemplaar van Hugo Magazine weg. Niet aan iemand die het zelf heeft meegemaakt. Maar juist aan iemand uit de omgeving. Aan een werkgever die enorm heeft meegeleefd, een buurvrouw die niet zo goed weet wat ze moet zeggen, een zus die zich graag wil inleven of een schoonvader die zijn emoties niet zo goed kan uiten.

Ik wil graag de mensen bereiken om jou heen. Om op die manier juist jou te kunnen helpen. Je kunt meedoen voor iemand in je omgeving die het blad echt moet lezen of jezelf opgeven als je iemand kent die een baby is verloren. Laat een reactie achter op dit bericht op Instagram of Facebook om kans te maken op een exemplaar van Hugo Magazine.

Ik wil de mensen bereiken die het zelf niet hebben meegemaakt. Die aan de zijlijn staan en geen idee hebben wat ze moeten doen of zeggen. Ik geloof dat we dan pas echt awareness creëren.

Doe je mee?
Hiske Kuilman, training en coaching bij babyverlies.
Delen van dit blog mag, graag zelfs. Svp onder naamsvermelding van Esther Nijbroek, begeleiding bij verlies en rouw.