Ben jij ook ontregeld? Ik in ieder geval wel! Ik mis mijn ‘gewone’ leven en heb heimwee naar een leven zonder dreiging, naar vrijheid in doen en laten. Gelukkig mogen wij nog ons huis uit om te wandelen of fietsen. Iets wat in onze mooie Achterhoek altijd genieten is. Al ben ik me nu bewust van elke voetganger, wandelaar of fietser… Anders bewust… niet om (oog)contact te maken of vriendelijk te groeten maar om afstand te houden…
Wat deze tijd mij in ieder geval (nog eens weer) duidelijk maakt is wat ik echt belangrijk vind. Wie en wat er voor mij toe doet. Mijn familie en vrienden. Mijn leefruimte buitenshuis. Mijn tuin en de natuur met zijn rust.
Het hele dagen alleen zijn is voor mij geen probleem. Ik zoek naar andere manieren van aandacht hebben voor een ander – binnen de kaders wat kan en mag. Telefonisch werken is iets wat (nog) niet went, maar ook dit is zoeken binnen de kaders van wat mag en mogelijk is om er voor mijn cliënten te zijn.
Wat is voor jou werkelijk belangrijk? Is het jouw werk? Uitgaan? Vakantie? De nieuwste modetrend? Voor mij niet, voor mij zijn het juist de kleine dingen (van aandacht voor elkaar) die belangrijk zijn. Ik zie dat de zon schijnt. Hoor en zie de vogeltjes in mijn tuin. Een onverwacht cadeautje of een belletje/appje van lieve mensen uit mijn omgeving.
Deze tijd is niet prettig, en ondanks de (kleine) versoepelingen die per 28 maart zijn toegestaan blijft het een spannende tijd. Op afstand…. en toch in verbinding, dat het de kleine dingen zijn die het doen…! In de hoop dat we gezond mogen blijven!
Een warme krachtknuffel!

# werken aan emotionele, cognitieve, fysieke en spirituele balans
#do’s and don’ts #coronacrisis #transitieperiode

Delen van dit blog mag, graag zelfs. Svp onder naamsvermelding van Esther Nijbroek, begeleiding bij verlies en rouw.